Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie

---

Historia

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie ma bogatą historię. Świątynia ta została zrealizowana w latach 1885-1887, przez co stanowi ważny element zabytkowej architektury regionu. Warto również wspomnieć, że budowla przeszła remonty, które miały miejsce w latach 1971-1972 oraz w roku 1976, co pozwoliło na zachowanie jej historycznego charakteru i estetyki.

Architektura

„Świątynia ta jest imponującą neogotycką konstrukcją, zbudowaną z czerwonego piaskowca. Oferuje trójnawowy układ, a wyróżniającym się elementem architektury jest wysoka wieża zwieńczona ostrosłupowym hełmem, którą ozdobiono sterczynami umieszczonymi w każdym z narożników. W górnej części wieży znajduje się mechanizm zegarowy.

Nawa główna kończy się wielobocznym prezbiterium, którego okna witrażowe ukazują czterech ewangelistów. To jedyne okna, które ocalały z okresu II Wojny Światowej. Witraże boczne przedstawiają natomiast znaczące sceny z życia Pana Jezusa oraz Matki Bożej.

W centralnej części neogotyckiego ołtarza głównego widnieje obraz św. Katarzyny, patronki parafii, przedstawiającej ją unoszącą się nad zabudowaniami miasta, wspierającą lewą rękę na mieczu. Po bokach na wysokich cokołach znajdują się postacie aniołów w modlitwie. Stoją obok nich wyobrażenia dwóch biskupów: św. Wojciecha (Adalbertusa) i św. Walentego.

Dwa neogotyckie ołtarze boczne dedykowano Maryi oraz Gorejącemu Sercu Jezusa. W ołtarzu Maryi można dostrzec postacie św. Anny i św. Joachima, a w ołtarzu poświęconym Sercu Jezusa umieszczono figure św. Małgorzaty oraz św. Teresy.

Na pozostałych figurach znajdują się między innymi: św. Michał Archanioł pokonujący Księcia Ciemności, św. Donatus w rzymskim stroju żołnierza, św. Barbara, która otula płaszczem klęczącego górnika, oraz św. Alojzy. Sklepienie nawy głównej jest podparte wewnętrzną kolumnadą i zamknięte podniebnymi łukami, które ozdobiono bogato malowanymi kwiatonami.

Epitafia

Na ścianach, w okolicy kościoła, można dostrzec liczne tablice nagrobne, które stanowią pamiątkę o zasłużonych osobach. Wśród nich znajduje się epitafium Oskara Wilhelma Ludwiga von Pilati, który żył w latach 1817-1894.

Nieopodal widać tablicę upamiętniającą jego ojca, Antona Pilatiego von Tassul zu Daxberg, datowanego na lata 1775-1834. Warto również zwrócić uwagę na epitafium ich syna, Karola Józefa, który żył od 1825 do 1901 roku.

Wspomniano także o jego małżonce, Henrietcie, z domu Hildprandt von und zu Ottenhausen, która zmarła w 1921 roku. Kolejnymi tablicami są epitafia Maxa Pilatii (1851-1931) oraz Klary Pilatii, znanej jako Dresler von Scharfenstein, żyjącej w latach 1841-1922.

---

Oceń: Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie

---