Kościół św. Barbary w Nowej Rudzie

---

Historia

Budowa kościoła św. Barbary w Nowej Rudzie rozpoczęła się 17 stycznia 1910 roku. Nadzór nad realizacją tego ambitnego projektu powierzono architektowi i projektodawcy Ludwigowi Schneiderowi, a prace budowlane prowadziła lokalna firma B. Tautz. Kościół powstał dzięki ogromnemu zaangażowaniu zarówno Towarzystwa Budowy Kościoła, jak i licznych mieszkańców Drogosławia, a także księdza Arnolda Wachsmanna, proboszcza z Nowej Rudy.

Uroczystość konsekracji odbyła się 12 września 1911 roku, a dokonał jej arcybiskup praski Lev Skrbenský z Hříště. Od momentu ukończenia budowy, świątynia pełniła funkcje filialnego parafii św. Mikołaja w Nowej Rudzie.

W 1913 roku przy kościele powołano kurację, która stanowiła pośrednią placówkę duszpasterską między stacją duszpasterską a parafią. Dopiero w 1945 roku kościół uzyskał status samodzielnej parafii św. Barbary. Po zakończeniu II wojny światowej przeszedł szereg prac zabezpieczających i remontowych, które były niezbędne do przywrócenia jego pierwotnej świetności.

W 1967 roku w całym obiekcie zrealizowano kompleksową restaurację polichromii oraz wymieniono instalację elektryczną. W 1972 roku zmodernizowano także pokrycie wieży, zastępując łupkowe blachą, a w 1976 roku przeprowadzono uzupełnienie tynków oraz malowanie elewacji. Te działania służą ochronie i zachowaniu tak ważnego w historii regionu miejsca kultu.

Architektura

Kościół św. Barbary w Nowej Rudzie to imponująca budowla odznaczająca się cechami neoromańskimi. Jego architektura charakteryzuje się rozczłonkowaną bryłą, posiadającą transept i półkoliście zamknięte prezbiterium. Wysokie dachy nawy oraz wieży nadają całości niezwykłego wyglądu, a na kalenicy dachu wieży umieszczona jest sygnaturka z prześwitem. Zwracają uwagę także okna, portale oraz naroża, które są starannie ujęte w kamienne ciosy.

Wnętrze kościoła zachwyca bogatym wystrojem, który został wzbogacony przez polichromię wykonaną w 1911 roku przez malarza Richarda Richtera, znanego z Kłodzka. Piękne witraże, za które odpowiedzialny jest witrażysta M. Nierlego z Wrocławia, dopełniają atmosfery świątyni. Na uwagę zasługuje także kamieniarka piaskowcowa, zaprojektowana przez Ludwiga Schneidera, której realizację przeprowadzili kamieniarze z Lądka-Zdroju.

Co istotne, większość wyposażenia świątyni pochodzi z czasów jej budowy, z wyjątkiem niektórych elementów. Wśród nich znajdują się: ołtarz główny określany jako Altare Privilegiatum, a także figury, które były tworzone w warsztatach rzemieślniczych w Lądku-Zdroju. Interesującym elementem jest również nisza umieszczona między bramami wejściowymi, w której znajduje się figura Dobrego Pasterza. Dopełnieniem wnętrza świątyni są 31-głosowe organy, zrealizowane przez Józefa i Franciszka Luxów z Lądka-Zdroju w 1912 roku oraz trzy dzwony, które wykonano w 1919 roku w zakładzie Bochumer Verein w Bochum.

---

Oceń: Kościół św. Barbary w Nowej Rudzie

---