Kaplica loretańska zlokalizowana w Nowej Rudzie to niezwykle wartościowy zabytek architektoniczny, który zostało zbudowany w stylu barokowym w latach 1765–1767. Inicjatywa powstania tego obiektu wyszła od Antona Klambta, który był znaczącą postacią w tym regionie.
Warto wspomnieć, że w latach 1773–1841 obok kaplicy utworzono niewielką kalwarię, co dokłada dodatkowej wartości historycznej i kulturowej temu miejscu. Przez długi czas, od 1945 do 1994 roku, kaplica pozostawała nieużytkowana, co przyczyniło się do jej degradacji. Jednak w 1994 roku obiekt przeszedł gruntowny remont i został ponownie konsekrowany.
Obecnie kaplica stanowi jedyny tego rodzaju obiekt w powiecie kłodzkim, co czyni ją wyjątkową atrakcją zarówno dla turystów, jak i lokalnej społeczności.
Historia
Budowa barokowej kaplicy loretańskiej, usytuowanej przy ulicy Cmentarnej, była dziełem Antoniego Klambta, sukiennika z Nowej Rudy, który wywodził się z Broumova. Inspirację do stworzenia tej wotywnej świątyni mógł znajdować w swoich wojażach po Włoszech. Po zdobyciu potrzebnych zezwoleń od władz oraz aprobaty arcybiskupa praskiego, Antoni Klambt przystąpił do realizacji projektu, rozpoczynając od położenia kamienia węgielnego w roku 1765.
W obliczu niedoboru środków finansowych, podróżował w celu zbierania funduszy, odwiedzając między innymi hrabstwo kłodzkie. Budowa kaplicy zajęła dwa lata, kończąc się w 1767 roku, a konsekracja odbyła się dopiero 20 stycznia 1768 roku. Wynikało to z niechętnej postawy władz pruskich wobec wszelkich katolickich przedsięwzięć.
Głównymi sponsorami kaplicy byli noworudzcy sukiennicy. W latach 1773–1841, w sąsiedztwie budowli powstała niewielka kalwaria, której fundatorem był Jakob Steiner. Pierwszy remont kaplicy miał miejsce w 1884 roku, a kolejne prace konserwatorskie przeprowadzono w 1918 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej kaplica popadła w zapomnienie i była opuszczona. Na szczęście, dzięki staraniom Fundacji Odnowy Ziemi Noworudzkiej, obiekt został odnowiony w 1994 roku. Uroczystego ponownego poświęcenia kaplicy dokonał metropolita wrocławski kardynał Henryk Gulbinowicz 15 października 1994 roku.
Architektura
Kaplica loretańska w Nowej Rudzie to barokowa konstrukcja, wykonana z murowania, która przybiera formę bloku o prostokątnym zarysie. Jej charakterystycznym elementem jest czterospadowy dach, na którym znajduje się sygnaturka. Wejście do tego sakralnego obiektu znajduje się od strony północnej, natomiast jedyne okno usytuowane jest w ścianie zachodniej.
W 1842 roku wnętrze kaplicy, podzielone za pomocą kraty na dwie odrębne przestrzenie, zawierało ołtarz oraz stacje drogi krzyżowej. To właśnie w tej przestrzeni pielgrzymi i wierni mogli w spokojnej atmosferze oddać się kontemplacji i modlitwie.
Kaplica została wzbogacona o dodatkowy element architektoniczny – schody prowadzące od południa do jej wnętrza, które prowadzą do ogrójca. W tym miejscu umieszczono figury modlącego się Jezusa, a także trzech śpiących apostołów: Jana, Piotra oraz Jakuba. Powyżej schodów podziwiać można grupę rzeźb przedstawiających Marię oraz św. Jana Apostoła.
Należy zauważyć, że kaplica loretańska w Nowej Rudzie jest jedynym tego rodzaju obiektem w powiecie kłodzkim, co czyni ją istotnym punktem w krajobrazie architektonicznym regionu oraz cennym miejscem dla miejscowej społeczności i turystów.
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty religijne":
Parafia św. Barbary w Nowej Rudzie | Kaplica przy ul. Kasztanowej w Nowej Rudzie | Parafia św. Mikołaja w Nowej Rudzie | Cmentarz w Nowej RudzieOceń: Kaplica loretańska w Nowej Rudzie