Friedrich Wilhelm Otte, ur. 22 września 1898 w Nowej Rudzie, to postać zapadająca w pamięć, której życie zakończyło się 8 maja 1944 roku w Sewastopolu.
Był on niemieckim generałem majorem, który aktywnie służył w ramach Wehrmachtu podczas II wojny światowej.
Życiorys
Friedrich Wilhelm Otte swoją karierę wojskową rozpoczął 1 listopada 1916 roku, zgłaszając się jako ochotnik do pruskiej królewskiej armii w trakcie I wojny światowej. W 1918 roku, podczas służby w batalionie saperskim, awansował na stopień podporucznika rezerwy. Funkcjonując jako podporucznik, sprawował obowiązki dowódcy plutonu w tym samym batalionie.
W 1920 roku, po zakończeniu angażującej służby w Reichswehrze, przeszedł do rezerwy i rozpoczął pracę w policji. Dwa lata później, w 1925 roku, zyskał awans na stopień podporucznika. Jego życie osobiste na nowo zyskało blask w dniu 2 września 1923 roku, kiedy to pojął za żonę Giselę Brack.
W 1933 roku Otte awansował do rangi kapitana policji. Z dniem 1 października 1935 roku, po włączeniu Reichswehry do Wehrmachtu, został przyjęty do armii jako kapitan. Niedługo potem objął dowództwo nad 2 kompanią 47 batalionu saperskiego.
W 1937 roku, dokładnie 1 stycznia, awansował na stopień majora, kontynuując zarazem dowodzenie w 47 batalionie saperskim. 10 listopada 1938 roku objął rolę dowódcy I batalionu 68 pułku saperów, stacjonującego w miejscowości Rehagen-Klausdorf, położonej w gminie Am Mellensee, w powiecie Teltow-Fläming w Brandenburgii.
Podczas mobilizacji w 1939 roku, przed wybuchem II wojny światowej, Otte został mianowany na dowódcę batalionu w 3 pułku saperów. Jesienią tego samego roku zrezygnował z dowództwa, a 1 czerwca 1940 roku awansował do stopnia podpułkownika. W 1941 roku objął dowództwo 97 batalionu saperów, a już 9 marca 1942 roku został mianowany dowódcą 207 pułku piechoty.
W dniu 1 kwietnia 1942 roku awansował do rangi pułkownika, a 13 maja 1942 roku został odznaczony złotym Krzyżem Niemieckim (Deutsches Kreuz). 6 lipca 1942 roku powołano go na dowódcę 207 pułku piechoty. Zaś 13 listopada 1942 roku uhonorowano go Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes).
W 1944 roku Otte został mianowany dowódcą 213 pułku grenadierów. Niestety, zginął podczas ofensywy krymskiej w tym samym roku. Pośmiertnie awansowano go do stopnia generała-majora.
Odznaczenia
Friedrich Wilhelm Otte otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń w trakcie i po swoich zasłużonych działaniach wojskowych. Poniżej przedstawiono listę jego wyróżnień:
- Krzyż Żelazny (1914),
- – 2 klasy,
- – 1 klasy,
- Krzyż Honorowy za Wojnę Światową 1914-1918,
- Krzyż Żelazny (1939),
- – 2 klasy,
- – 1 klasy,
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942,
- Złoty Krzyż Niemiecki (13 maja 1942),
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego, 13 listopada 1942 r. jako dowódca 207 pułku piechoty.
Przypisy
- Otte, Friedrich-Wilhelm. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 05.11.2014 r.]
Oceń: Friedrich Wilhelm Otte